Terapia poznawczo-behawioralna (CBT- cognitive-behavioral therapy) jest podejściem znanym od lat jako skuteczna metoda terapeutyczna leczenia zaburzeń psychicznych, trudności w zakresie emocji i zachowań problematycznych u dzieci, młodzieży i dorosłych. Terapia może mieć formę indywidualną, grupową lub może być zaproponowana parom.

CBT opiera się na założeniu, że nasze zachowania, emocje i reakcje fizjologiczne zależą od tego, w jaki sposób interpretujemy rzeczywistość. Tego, jak myślimy, nauczyliśmy się poprzez obserwację, modelowanie i warunkowanie i w ten sam sposób możemy się tego oduczyć.
CBT kładzie szczególny nacisk na zmianę zachowania (np. zachowania unikowe
w zaburzeniach lękowych lub zachowania impulsywne w dysregulacji emocjonalnej) oraz zmianę błędów i zniekształceń poznawczych w sposobie myślenia.
To z kolei wpływa bezpośrednio na odbiór emocjonalny i reakcje fizjologiczne.

Ważne jest również ukierunkowane dochodzenie do przekonań leżących u podstaw myśli, które to przekonania tworzą się w wyniku doświadczeń w dzieciństwie
i wieku dorastania, a mają wpływ na dorosłe życie.

W trakcie sesji terapeutycznych terapeuta i pacjent wspólnie dochodzą do treści
i źródeł przekonań, stawiają hipotezy dotyczące mechanizmów radzenia sobie 
z nimi oraz diagnozują zniekształcenia poznawcze wpływające na dysfunkcyjne myślenie. Jest to część poznawcza terapii.

W części behawioralnej jest kładziony szczególny nacisk na pracę doświadczeniową: wyobrażeniową i ekcpozycyjną oraz eksperymenty behawioralne. Pacjent najpierw z terapeutą, a następnie samodzielnie, dokonuje zmian w swoim dotychczasowym zachowaniu, np. zwiększa aktywność fizyczną, przestaje unikać miejsc kojarzących się z lękiem itp.

Dużą siłą CBT jest fakt, że opiera się na przebadanych protokołach leczenia, których skuteczność jest dosyć wysoka. Każde zaburzenie ma oddzielny protokół leczenia, co pozwala przewidzieć czas trwania terapii i zaplanować jej przebieg.
Dodatkowo, wszyscy psychoterapeuci pracujący w nurcie CBT przechodzą 4-letnie szkolenie zakończone egzaminem certyfikacyjnym, a lista terapeutów dostępna jest na stronie Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej.
Każdy psychoterapeuta ma obowiązek odnawiania certyfikatu co 5 lat, czyli musi na bieżąco szkolić się, superwizować i podnosić swoje kwalifikacje.
Warto zapytać terapeutę o jego certyfikat.

Terapia poznawczo-behawioralna ciągle zmienia się i rozwija, dostosowując się
do nowej wiedzy medycznej i psychologicznej. Aktualnie CBT jest w tzw. „trzeciej fali”, czyli oprócz klasycznej terapii poznawczo-behawioralnej opartej na protokołach, pacjenci mogą spotkać się podczas sesji terapeutycznych
z technikami i metodami np. terapii dialektyczno-behawioralnej (DBT), terapii akceptacji i zaangażowania (ACT), mindfulness, terapii schematów (TS) i innych podejść poznawczych lub behawioralnych. Wszystkie są bardzo dobrze przebadane i cechują się wysoką skutecznością, a terapeuci CBT mają dzięki temu możliwość dopasowania odpowiednich technik do potrzeb każdego pacjenta.